مدح و منقبت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
همیـشه چـرخ زده بر مـدارِ مـولا حـق که در شعاعِ علی گشته است معنا حق گـسـسـتـنی نـبُوَد رشتـۀ مـحبتِ دوست چنان که خورده گره نام مرتضی با حق فقط به قامت مـولا ظهـور خواهد کرد اگر بنـاست تمـاشـا شود به سـیـما حـق علی‌ست با حق و حق با علی‌ست، من ماندم، چگونه بین سقیفه شدهست حاشا حق؟! علی خلیفۀ بر حق احمد است و چه باک که جای او بنـشـیـنـند غـاصبان نـاحـق وَ عینِ نامِ علی را به عینه خواهی دید به هر کجایِ جهان که شدهست برپا حق قــســم بـه لامِ عــلــی، لا الــه الّا الـلـه بـرای وصـف عــلی، لا کـلامَ الّا حـق قـسم به یا، عـوضِ گـفـتنِ "خداحـافظ " همیشه ذکر لبم یا عـلی‌ست یا "یا حق" جهان بی‌تو مگر چیست؟ هیچ! بخشیدم عطاش را به لقایش، "علی مدد! یا حق...!" و روی برگه شعـرم نوشـته خواهد شد قـبول، شاعـر مـولا قـبول! امضا: حق
|